Recensies 'De schreeuw van de sax'

'De schreeuw van de sax' krijgt op Hebban.nl drie positieve recensies: 2 x 4**** en 1 x 5*****.

1. Een aangenaam boek dat de geschiedenis van de saxofoon vanaf zijn ontstaan tot op heden op een verrassende manier door de saxofoon zelf laat vertellen. De ontmoetingen van de sax met de verschillende personages in het boek zijn soms hilarisch maar vaak ook weemoedig en diepmenselijk. De saxofoon ontmoet de grootste componisten ter aarde en verkent alle muziekgenres, van klassiek, jazz, blues tot experimentele muziek. Aan de jazz periode wordt het meeste aandacht besteed, temeer omdat de saxofoon hier ook zijn hoogdagen kende. De deportatie van een Joodse familie is een triest dieptepunt, de 'sax in space' een niet te evenaren hoogtepunt. Het leest als een trein en verveelt nergens. De 'Schreeuw van de Sax' is een aanrader voor de saxofonisten onder ons. Het verhaal had kunnen verteld worden door een sopraan, een alt, een bariton of zelfs een bas. Maar alleen de tenor kan mensen zo beroeren tot in het diepst van hun hart ****

2. Omdat ik zelf praktisch al mijn hele leven muziek maak en onder andere saxofoon speel sprak dit boek mij aan. De titel, de omslag, maar vooral het bijschrift ‘Een monumentale ode aan een eigenzinnig instrument’ zorgden daar wel voor. Omdat precies die eigenzinnigheid de reden is waarom ik lang geleden persoonlijk vanuit grote liefde voor de sax koos.
De schrijfstijl leest voor mij vanaf de eerste pagina’s ongecompliceerd en prettig. Echter zijn de zinnen hier en daar wel met Vlaamse bewoording doorspekt. Wat denk ik goed is om te weten aangezien de tekst soms nu eenmaal anders geformuleerd wordt. Overigens is dit logisch gezien de schrijver en de uitgeverij van Belgische origine zijn. Het deed absoluut niets af aan het leesplezier of de inhoudelijke begrijpbaarheid.
“ ‘Hij is werkelijk prachtig, monsieur! Wist u dat ik ooit saxofoon ben beginnen te spelen op advies van mijn huisdokter?’ ”
Wellicht is het even wennen om te lezen vanuit de gedachtegang van een instrument als hoofdpersonage. Toch komt het over als ieder ander karakter, was ik al gauw helemaal betrokken bij zijn waarneming van de wereld om hem heen en leefde ik volop mee. Doordat het verhaal over een langdurige tijdsperiode afspeelt (zo’n 180 jaar), ook nog eens verschillende landen en grootse wereld gebeurtenissen aantikt is zijn verhaal geschiedkundig, cultureel, spannend en avontuurlijk. Allemaal naast elkaar, boeiend voor de lezer en niet alleen fictief maar ook romantisch en leerzaam.
“ ‘Ik ben nog maar net dertien, honey’, zei ze. ‘Maar ik heb al een heel leven geleid, weet je dat?’ ”
Persoonlijk ervaarde ik als muzikante herkenning op de meest onverwachte momenten, dat gebeurde vooral bij de personen die de desbetreffende sax ontmoet gedurende zijn leven en de ervaringen die zij met hem delen. Zowel op muzikaal gebied als persoonlijk belevingsvlak. Ik voelde me hierdoor meerdere malen positief geraakt, het geeft een gevoel van verbinding met mijn medemuzikanten, tevens gewoon ieder medemens, over de hele wereld door geschiedenis & huidige tijd heen. Brengt me ook wel een boodschap waar ik zelf sterk in geloof, muziek verbind en troost de mens door alles heen, hoe zwaar het leven soms ook is. Daar heeft de schrijver zeker vakkundig voor gezorgd.
“Geen zwart, geen wit, zelfs geen grijs. Nuance, dat was waar het bij mij omdraaide, altijd en overal. Ik was anders.”
‘De schreeuw van de sax’ is een heerlijke, interessante muzikale reis door de geschiedenis via de gedachtegang & beleving van de eerste tenor sax. Dit verhaal is wat mij betreft een aanrader voor zowel de muzikale als niet muzikale lezer omdat het vooral één groot intrigerend avontuur betreft.  

3. Een saxofoon die de hoofdrol speelt.
Vanaf zijn geboorte tot nu maakt een rebelse sax een muzikale tournee waarin diverse beroemde historische figuren en gebeurtenissen zijn pad kruizen.
Een geschiedenisreis over 180 jaren. Hij start in de klassieke muziek, maakt de gruwelen van de oorlogsjaren mee, om vervolgens via de jazz in de popmuziek te belanden. Elke keer blijft zijn muziekspel een symbiose in een eigen divisie, geen onderscheid in gradatie, kleur of klasse.
Alles wordt verteld op een ludieke wijze.
Humoristisch en erg prettig geschreven.
Een aparte opzet om het verhaal vanuit het perspectief van de sax te vertellen.
Als ex-saxofoon speler kwamen vele feiten me bekend voor.
Ook heb ik het muziekmuseum in Brussel ooit mogen bezoeken.
In dit museum eindigt zijn reis.
Ik heb enorm genoten van deze tijdreis!