Manteau, 1e druk, ISBN 9789022324882 , maart 2010, 300 pagina's, categorie Volwassenen
Uitgeverij Houtekiet, maart 2014, derde druk
Shappa Crane wil wraak nemen op de flik die haar man heeft gedood, maar wordt verliefd op hem…
Shappa Crane, spannend en sexy.
Na 'Stiletto Libretto' opnieuw een funky misdaadroman. Genomineerd voor Hercule Poirotprijs 2010. Tiplist Gouden Strop 2010.
18-01-2011 Jeroen Beghin (De Wraak van de dodo)
Het leven van een recensent is niet altijd gemakkelijk. Want wat kan je nog voor nieuws vertellen over Bavo Dhooge? Na veertig-en-nog-wat boeken is het meeste wel gezegd, al moest de Gentse cultuurschepen op de boekvoorstelling toegeven dat dat grotendeels aan hem voorbij was gegaan. Het volstaat misschien om te zeggen dat Dhooge na enkele jaren geduldig timmeren aan de weg bekroond werd met de Diamanten Kogel voor Stiletto libretto, en op een haar na de Gouden Strop miste. De next generation staat klaar bij Manteau, zo benadrukt uitgever Wim Verheije, en Dhooge is een van de drie aanstormende talenten. Sioux blues gaat verder op de weg van Stiletto libretto, en toch ook niet. De gelijkenissen zijn duidelijk: Los Angeles als plaats van de actie, droge humor, een plot vol verrassende wendingen. Het verschil zit 'm hierin: Stiletto libretto ontstond vanuit de plot, Sioux blues vanuit de personages. Shappa Crane is er één van: een zwarte Sioux-indiaanse die verliefd wordt op de moordenaar, een ex-flik, van haar man, een bankovervaller. Sioux blues is doorleefder, iets emotioneler. Een goede evolutie, maar tegelijk missen we de gekte waarvan Dhooge zijn kenmerk heeft gemaakt. Een pink in een papierversnipperaar, soms zien we dat graag. Een kruising van Stiletto en Sioux, dat is het perfecte boek. Volgend voorjaar een Stiletto blues?
18-01-2011 Cees Van Rienen (Crimezone)
Een thriller van internationale allure Na het winnen van de grote nationale prijs, de Diamanten Kogel, is het moeilijk om op topniveau te blijven presteren. Stiletto libretto is voor de Gentenaar Bavo Dhooge in 2009 een ware mijlpaal geweest. Na een redelijk succesvolle sportcarrière, stapte hij over naar een nog succesvollere carrière als misdaadauteur. Dat hem dat niet zo maar is komen aanwaaien, getuige het respectabel aantal opleidingen dat op zijn palmares prijkt. Gecombineerd met zijn natuurlijke talent, blijkt dat garant te staan voor de nodige topthrillers, waaronder zijn nieuwe hit, Sioux blues. De knappe afstammelinge van de Sioux, Shappa Crane is op oorlogspad. Haar grote liefde, de gangster Cassius Crane is tijdens een geslaagde overval op Wells Fargo Bank gedood. Hij heeft Shappa achtergelaten met de buit, die zij deels investeert in de huurmoordenaar Chet le Chef, die opdracht krijgt om Ron Dark om het leven te brengen. Het noodlot wil echter dat meerdere mensen zitten te wachten op de buit van de bankroof, want Cassius blijkt schulden te hebben bij Ray Fine, een gewezen artiest die met een witte tijger successen behaalde totdat het beest zich tegen hem keerde. Op zijn beurt probeert Chet zijn slachtoffer te bewegen om de buit van Shappa los te krijgen. Hiermee begint een complex spel omdat Ron als slachtoffer bij de opdrachtgever van de huurmoordenaar moet trachten een deel van de buit van de bankroof, naar de schuldeiser te krijgen. Het wordt nog ingewikkelder als Shappa steeds meer gevoelens van liefde opvat voor de moordenaar van haar man. Bavo Dhooge is erin geslaagd om zijn verhaal humoristisch, spannend en complex te maken. Waarbij complex niet staat voor moeilijk begrijpbaar maar op de veelheid aan elementen die Dhooge inbouwt. Spanning afgewisseld door onverwachte komische scènes. In Sioux blues zijn deze ingrediënten opnieuw aanwezig. Dat is tevens wat de boeken van Dhooge zo bijzonder maakt. De lezer speurt niet zozeer naar de oplossing, als er die al is, maar is benieuwd naar het verloop van een bepaalde scène. Zonder afbreuk te doen aan de schrijverskwaliteiten zou voor dit genre een aparte categorie moeten worden benoemd. Als in een carrousel lopen alleen maar hoofdfiguren in het verhaal die allemaal wel een relatie met elkaar hebben. Is het niet in het goede, dan is het wel in het kwade. Liefde en haat hand in hand. Ze kunnen, net als het West Europese weerbericht van het ene moment op het andere omslaan. Sioux Blues is een zeer vermakelijk verhaal met een juiste balans tussen spanning en humor. Het kan de vergelijking met Butch Cassidy en The Sundance Kid of Bonnie en Clyde glansrijk doorstaan. Een aanrader van Belgische bodem, geschikt voor een internationaal podium!
18-01-2011 Danny De Laet (Serial Thriller)
In het tijdschrift 'Serial Thriller' krijgt 'Sioux blues' de volgende schitterende recensie van kenner Danny De Laet, bekend door zijn niets of niemand ontziend strenge oordeel... "Maar het beste hou ik voor het einde, met 'Sioux Blues' van ons aller Bavo Dhooge; en dat is inderdaad het beste wat de oogst dit voorjaar heeft opgeleverd. 'Sioux Blues' is een schitterend boek; dat leest als een trein, dat ontzettend goed geschreven is, met spitante dialogen en voldoende spanning om de lezer tot het einde te boeien. Dhooge heeft zijn lesje geleerd; hij is doordrongen van Amerikaanse cultuur -voor zover men dat cultuur kan noemen, maar u begrijpt wat ik bedoel- en sedert zijn eersteling, die een naar Gent overgeplaatste kopie was van Chandlers The Big Sleep, heeft hij leergeld betaald en zich gehard en gewapend. Dat hij zijn verhaal en personages nu verplaatst naar de States is niet verwonderlijk. 'Sioux Blues' zou zo door een Amerikaan kunnen geschreven zijn. Het is ook een gedroomd filmscenario. Dhooge levert professioneel werk af, met een in onze contreien zelden gezien vakmanschap en dat maakt dat hij nu onze beste Vlaamse misdaadauteur is. De kronkelpaden van zijn intrige, de afwisselende reacties en handelingen van zijn personages, de ongelooflijk knappe psychologische portretten van die personages, de onfeilbare dialogen... kom, hou er mee op, straks krijgt Dhooge nog een dikke nek. Het is hem gegund en als hij nog meer op dit niveau presteert wordt hij onze literaire Tarantino. Dit is eindelijk -en dat dateert al van de tijd van Bob Mendes- een auteur van wie je amper kan wachten om een volgend boek te lezen. Alleen maar dit, laat je volgend boek weer in Vlaanderen spelen, Bavo, maar wel met hetzelfde gehalte als 'Sioux Blues'! Lezen verdomme!"
18-01-2011 John Vervoort (De Standaard der Letteren)
Een lyrische recensie in de Standaard over 'Sioux Blues'. Drie op vier sterren. Voer voor Tarantino "Eindelijk heeft Bavo Dhooge zijn stem gevonden. Vorig jaar verscheen 'Stiletto Libretto', een verhaal dat zich afspeelt in de VS, met veel humor is geschreven, spannend is en personages opvoert die behoorlijk geschift maar wel geloofwaardig zijn. Zijn nieuwe thriller, 'Sioux blues', gaat verder op dat elan. (...). Niemand in Vlaanderen schrijft thrillers zoals Dhooge. Hij durft platgetreden paden verlaten, weet hoe humor werkt en kan een krankzinnig personage overtuigend neerzetten. Vlug vertalen en aan Tarantino geven. Wedden dat hij ervan zal snoepen?" John Vervoort
18-01-2011 Fred Braeckman (Knack)
"Van alle markten thuis, productief, eeuwig jong. Het zijn een paar van de vele kwaliteiten die Bavo Dhooge weet te bundelen. Hij schreef een biografie over krachtpatser John Massis, scenario's, jeugdboeken. Als misdaadschrijver werd hij vooral bekend met zijn frisse reeks rond de Gentse privédetective Pat Somers. Hij liet de vriendelijke, onhandige gumshoe ronddwalen in het SMAK van Jan Hoet, de Floraliën, het Internationaal Filmfestival. Maar wat moest gebeuren, gebeurde: de Arteveldestad werd te klein voor Dhooge. Vorig jaar verraste hij met Stiletto libretto, een verhaal over een kleine crimineel die als hij de gevangenis verlaat bedreigd wordt door een paar Amerikaanse maffiosi. Alles berust op een misverstand. Sioux Blues speelt eveneens in de Verenigde Staten en is qua plot even inventief als eenvoudig. De mooie rode Siouxvrouw Shappa Crane treurt om de dood van haar man, en wil een huurmoordenaar inschakelen om de flik die hem neerschoot te doden. Maar tussen droom en daad staat het hart in de weg: Shappa wordt smoor op de agent. Genoeg stof voor Dhooge om een knotsgekke, heerlijke en soms tedere plot op te bouwen die niet moet onderdoen voor schrijvers als Elmore Leonard. " Fred Braeckman
18-01-2011 Fred Braeckman De Morgen (De Morgen)
"Het meest opvallend is Bavo Dhooge. Van Vlaanderen of België is in Sioux Blues al helemaal geen sprake meer. Het verhaal speelt helemaal in de Verenigde Staten. En dan te bedenken dat Dhooge tot voor kort leuke thrillers schreef rond hetgeen in zijn geboortestad Gent allemaal gebeurde. Van het Filmfestival tot de Floraliên via het SMAK en Jan Hoet. Sioux Blues is letterlijk een internationale thriller: spannend, ironisch, origineel, hilarisch, scherp gebekt. Net als het bekroonde en fel geprezen Stiletto libretto. Maar zelfs nog beter omdat de personages zelf de stuwende kracht achter het gekke verhaal zijn. Hoofdpersonage is de mooie Sioux Shappa Crane die wraak wil nemen op de moordenaar van haar man, een flik. Ze doet een beroep op een huurmoordenaar maar die weigert een flik te vermoorden: 'Er zijn zo wel genoeg mensen die de schurft krijgen van flikken en het maar graag voor je zullen doen. Verrek, je hoeft ze er zelfs niet voor te betalen, ze willen er soms zelf voor betalen.' Het wordt nog ingewikkelder als de mooie Sioux verliefd wordt op de moordenaar van haar man."
18-01-2011 VN Thrillergids (VN Thrillergids)
Nadat 'Stand-In' (2008) en 'Stiletto Libretto' (2009) elk de volle vijf sterren kregen in de prestigieuze Vrij Nederland Thrillergids (als enige Nederlandstalig auteur twee jaar op rij de volle buit), krijgt 'Sioux Blues' nu ook een uitstekende score: vier sterren. Geen enkele Vlaamse misdaadauteur deed/doet beter.
18-01-2011 Hans De Vriendt (Hans De Vriendt)
Bavo Dhooge is met dit boek zeker niet aan zijn proefstuk toe, maar met Stiletto Libretto had hij wel een schot in de roos. Of mogen we zeggen: een kogel in de roos. De winnaar van de Diamanten Kogel 2009 kwam dit jaar met Sioux Blues op de proppen. Sioux Blues speelt zich net als zijn vorige boek af in Los Angeles, waar Shappa Crane wraak wil nemen op de moordenaar van haar echtgenoot. Het boek is een trip van de eerste tot de laatste pagina, het verhaal neemt je mee en onderweg komen we absurde en hilarische scenes tegen! Die met de juiste muziek op de achtergrond goed werken. Bavo Dhooge schrijft op deze manier een boek waarvan de stijl ongekend is in Vlaanderen. Humor werkt ook in een misdaadverhaal en dat wordt in dit boek meermaals bewezen. De personages zijn geraffineerd en zijn als het ware weggelopen uit een film van Tarantino. Moest ik de kans hebben dit boek als film te zien, ik ben de eerste die aan de cinemadeur staat. Voor de muziek alleen al! We mogen dus nog veel verwachten van deze jonge Gentenaar die samen met Toni Coppers en Piet Baete wordt voorgesteld als The Next Generation bij uitgeverij Manteau! Al moet ik eerlijkheidshalve wel bijvertellen dat dit boek totaal niet kan vergeleken worden met Wacht maar tot ik wakker word van Baete en De Geheime Tuin van Toni Coppers. Bavo Dhooge heeft zich een stijl aangemeten die er boenk opzit! 4/5
18-01-2011 Libelle (Libelle)
"Een groepje ongeregeld in een flitsende van Bavo 'Stiletto Libretto' Dhooge, die figuren met een hoek eraf geloofwaardig maakt. Een Vlaamse thriller met Amerikaanse allure!"
18-01-2011 Fred Braeckman Knack (Knack)
Gentenaar Bavo Dhooge maakte vorig jaar furore met de knotsgekke, briljante Stiletto Libretto. Wellicht de origineelste en meest hilarische Vlaamse misdaadroman tot nu toe. Met Sioux Blues werkt hij door in dezelfde richting, maar toch weer anders. De mooie Sioux Shappa wil de LA-flik die haar man vermoordde ook naar de andere wereld helpen. Maar ze wordt op hem verliefd. In de handen van Dhooge wordt dat een maf verhaal, met dolkomische situaties. Maar meer nog dan in Stiletto Libretto zijn het de personages zelf die de heerlijk absurde plot maken. Swingend proza en internationale klasse.
18-01-2011 Geert D'Hulster (Het Belang van Limburg)
"Bavo Dhooge tekent, na Stiletto Libretto, met Sioux Blues opnieuw voor een on-Vlaamse misdaadroman, vol filmische en muzikale verwijzingen. Zijn hilarische dialogen en maffe personages zijn er vaak compleet over, maar laat dat nu net Dhooges grote kracht zijn!" Geert D'Hulster
18-01-2011 Gijs Korevaar (Algemeen Dagblad)
"De Vlaamse schrijver Bavo Dhooge heeft de smaak van Amerika te pakken. Na zijn briljante thriller Stiletto Libretto heeft hij er voor de tweede keer voor gekozen zijn avonturen in Los Angeles te situeren. Met vergelijkbaar succes. 'Sioux Blues' is een thriller die als een achtbaan door de stad raast. De gebeurtenissen volgen elkaar schijnbaar willekeurig op, heden en verleden lopen door elkaar, bizarre personages passen precies in het script. Het is een soort 'Pulp Fiction' maar dan geschreven door een Vlaming. Dhooge, die met zijn vorig boek werd genomineerd voor de Gouden Strop en de Belgische thrillerprijs de Diamanten Kogel in de wacht sleepte, heeft met 'Sioux Blues' opnieuw een flitsend boek vol humor en spanning geschreven." Gijs Korevaar
18-01-2011 Eddy Bertin (Cerberus)
Wraak is een gerecht dat ook HEET kan gegeten worden "Zoals de voorgangers Stand-In en Stiletto Libretto is dit ook een sterk filmische roman noir die deze keer niet vertrekt van een bizarre plot maar wel van de interacties van een stel volledig geflipte personages, wat hun reacties geheel onvoorspelbaar maakt. Heel vlotte actie afgewisseld met Tarantino-achtige dialogen, een aanloop als tot een harde thriller waarna de humor er voor zorgt dat Bavo regelmatig het genre zelf parodieert. Een tijdssituering is er niet, aanvankelijk denk je aan de jaren 50-60 maar veel van de filmverwijzingen zijn veel recenter. De chronologie wordt door ettelijke flash-backs overhoop gegooid, maar elk daarvan geeft de lezer meer inzicht in de drijfveren van de personages en de verschillende wendingen die het aanvankelijk relatief eenvoudige verhaal plots krijgt naar het slot toe, als heel wat gebeurtenissen plots in een heel ander daglicht geplaatst worden. (...) " "Vlot leesbaar, en zelden zo'n stel maffe personages ontmoet. Bavo is de auteur van een hele reeks Vlaamse thrillers, griezel- en sciencefiction romans voor de jeugd, en nog heel wat ander werk. Voor zijn voorgaande Stiletto Libretto kreeg hij in 2009 de Diamanten Kogel, een nominatie voor de Gouden Strop, en vijf sterren in de VN-Thrillergids. Deze nieuweling is een goede opvolger." Eddy C. Bertin ****
18-01-2011 Fred Braeckman (De Morgen)
"Een huurmoordenaar die op zaterdag niet werkt en zichzelf trakteert op een cocktail van een druppeltje bloed van zijn slachtoffer met wat rum en vanille. Een bloedmooie Sioux die beloofde de moordenaar van haar man te vermoorden, maar op hem verliefd wordt. En nog veel meer gekke personages en situaties. Bavo Dhooge blijft met 'Sioux Blues' in het spoor van Hiaasen, Tarantino, Elmore Leonard. En van zichzelf. Geestig hilarisch, soms wat uitputtend. Even goed als het felgelauwerde 'Stiletto libretto'. Of toch bijna.'
De Leeswolf Staf Schoeters
Na Stiletto libretto, bekroond met de Diamanten Kogel, begeeft Bavo Dhooge zich verder op het pad van de filmisch flitsende, satirische en actievolle thriller die hoe langer hoe meer op maat geknipt lijkt voor de Amerikaanse boekenmarkt. Niet verwonderlijk dat ook in Sioux blues het verhaal zich afspeelt in de City of Angels, waar het aantal kleurrijke figuren, variërend van seriemoordenaars tot knotsgekke wereldverbeteraars, nu een keer veel hoger ligt dan in de Vlaamse polders. Dhooge moet zich op een of andere manier wel terugvinden in deze bonte schare van personages, want hij weet ze telkens met veel overtuigingskracht neer te zetten, zodat het absurde en uitheemse voor de lezer al vlug aanvaardbaar en vertrouwd wordt.
Het hoofdpersonage is Sioux-squaw Shappa Crane, een sexy moordwijf, maar zo dodelijk als een zwarte weduwe. Ze wil wraak nemen op de moordenaar van haar minnaar, Cassius Crane, die gedood werd bij een overval op een Wells Fargo Bank. Shappa, die de buit heeft binnengehaald, neemt contact op met huurmoordenaar Chet 'Le Chef', om Ron Dark, een gewezen politieman naar de andere wereld te helpen. Bij Dhooge ontbreekt het nooit aan de nodige sub- en nevenplots om de intrige nog eens extra aan te dikken en om uit te pakken met invalshoeken die de lezer van de ene verrassing in de andere stort. Zo tovert hij ene Ray Fines, ex-showman en Vegas-artiest met een uit de hand gelopen tijgeract, als een duivel uit een doosje. Crane stond bij Fines in het krijt, en deze laatste is van plan diezelfde Chet 'Le Chef' in te zetten om aan zijn geld te komen.
Sioux Blues is een thriller waar wederzijdse belangen gemengd raken tot op explosief niveau. De dialogen en oneliners zijn zo spetterend als een kogelregen, de karakters zo onbetrouwbaar en glad als ijs, en de intrige zo dubbel gelaagd als een clubsandwich. De auteur werd ondertussen al zo dikwijls vergeleken met Hollywoodregisseurs en -schrijvers, dat het me niet zou verwonderen als hij vandaag of morgen zijn koffers pakt en naar States trekt, waar zijn boeken al vrij snel zouden prijken op de bestsellerlijst. Maar hopelijk blijft hij bij ons, als een bonte kaketoe te midden van grauwe stadsmussen. [Staf Schoeters]