De Amerikaanse vertaling van deze occulte crossover fantasy thriller verschijnt binnenkort ook bij de prestigieuze Amerikaanse uitgeverij Simon & Schuster, imprint Simon 451 (New York, USA).
Volgens de Amerikaanse agent van de auteur, die ondermeer ook Stieg Larsson naar de US bracht, is het zeer uitzonderlijk dat een boek bijna tegelijk als het origineel verschijnt op de Amerikaanse markt.
De booktrailer van ‘Styx’ kan u hier bekijken: http://www.youtube.com/watch?v=Jdpw462C4iI
Zombie Cop VS Serial Killer
Oostende, koningin der badsteden, stad in verval. De agressieve en corrupte hoofdinspecteur Raphaël Styx zit achter de seriemoordenaar De Stuffer aan, die zijn slachtoffers opzet en als standbeelden tentoonstelt. Op een nacht komt het tot de ultieme confrontatie met fatale gevolgen: Styx wordt doodgeschoten. Maar dan gebeurt het onwezenlijke: de flik herrijst uit het rijk der doden. Herboren als zombieflik en als een ander mens zet hij zijn zoektocht naar de identiteit van De Stuffer verder, geholpen door zijn jonge opvolger in het korps, de dandy met Congolese roots Joachim Delacroix. In een wereld van vergane glorie vol surrealistische droombeelden van Ensor, Delvaux en andere schilders, dwalen de twee flikken rond op zoek naar de waarheid. Ondertussen krijgt de jonge Delacroix ook nog eens gevoelens voor de weduwe van zijn dode mentor Styx, die koste wat kost wil bewijzen dat hij nog steeds een leven heeft. Vastberaden om zijn eigen moordenaar te vinden, kan niets hem nog tegenhouden, zelfs... de dood niet.
Spanning en actie, donkere en maatschappelijk relevante thema’s, zwarte humor, intelligente horror en een intrigerend hoofdpersonage, dit alles badend in de surrealistische sfeer van de grootmeesters.
Een preview van de Amerikaanse vertaling kan u bekijken op http://books.simonandschuster.com/Simon451-Fall-2014-Preview-Sampler/Gillian-Anderson/9781476791999
Recensie Blog Mark Cloostermans
Buzz?
De rechten van Styx zijn verkocht aan de Amerikaanse uitgeverij Simon 451, een imprint van Simon & Schuster die dit jaar gelanceerd wordt. Vandaar die rode bol op de kaft met de woorden: ‘Verschijnt ook in Amerika’. Simon 451 zal specialiseren in ‘speculative fiction, fantasy, apocalyptic fiction, and more’. Styx past in dat plaatje omdat het, dixit de uitgeverij, een ‘occulte crossover fantasy thriller’ is. De hoofdpersoon, Raphaël Styx, wordt tijdens het onderzoek naar seriemoordenaar 'de Stuffer' door zijn doelwit doodgeschoten. Hij is echter niet definitief de pijp uit: Styx keert terug als ‘zombieflik’ en zet het onderzoek voort. Overigens is dit pas het eerste deel van een trilogie.
Vooroordeel van de dag? ‘De Stuffer’ is een seriemoordenaar die zijn slachtoffers opensnijdt, vult met zand en dan achterlaat in Oostende, in een pose die kunst à la Beaufort suggereert. (Het zou logischer zijn om dan te spreken van ‘De Taxidermist’, maar ik ben natuurlijk een snob.)
Seriemoordenaars zijn als kattenhaar: hoe vaak je de living ook stofzuigt, ze blijven terugkomen. Om van dit soort fictie te genieten moet je je er gewoon bij neerleggen dat er op onze planeet meer seriemoordenaars rondlopen dan gediplomeerde patissiers.
De eerste vijftig bladzijden... ..volstaan net om Raphaël Styx te introduceren en naar de andere wereld te helpen. Styx is veertig en uitgeblust. Hij ‘voelde zich de laatste jaren in permanente ramadan: kregelig, prikkelbaar en dodelijk vermoeid.’ Werkelijk àlles hangt hem de keel uit: zijn jongere collega’s, zijn vrouw, zijn onhebbelijke puberzoon, tot en met de randcrimineeltjes die hij tegen betaling de hand boven het hoofd houdt. In feite leeft Styx al in een ‘donkere, onbekende onderwereld’, dus dat hij op het punt staat te sterven, is niet eens zo’n ramp.
Plus en min? De corrupte, slechtgehumeurde flik is een huizenhoog cliché, maar het heeft wel wat om hem zo vroeg al om zeep te helpen.Genrefictie met een hoek af, dus. En dat voel je ook in de stijl: Dhooge schrijft goed en vlot, hardboiled-proza, maar altijd tongue in cheek. Hij heeft gevoel voor humor, dat helpt ook. Als de Stuffer op het strand van Oostende in de weer is met zijn zoveelste lijk, zegt hij luidop ‘Ik denk dat ik het in me heb, Carl’, ‘alsof hij een interview gaf aan een denkbeeldige sportreporter’. (Benieuwd wie Carl Huybrechts zal vervangen in de Amerikaanse versie.) In een andere passage, waar Styx net tevergeefs heeft geprobeerd om een gesprek aan te knopen met zijn puberzoon over diens examens, resumeert de held: ‘Nog goed dat het geen mondeling examen was’.
Recensie Leeswolf
Bavo Dhooge is in de Lage Landen al jaren een populaire misdaadauteur. Met zijn nieuwe boek Styx, dat tegelijk in Engelse vertaling verschijnt bij Simon & Schuster, wil hij nu ook de Amerikaanse markt bereiken.
Dhooge speelt het dan ook zeer goed. Zijn behoorlijk agressieve en corrupte hoofdinspecteur Raphaël Styx is vernoemd naar de rivier die de bovenwereld van de onderwereld scheidt in de Griekse mythologie. Het verhaal speelt zich af in Oostende, een stad in verval die voorheen de Koningin der Badsteden werd genoemd. Het is een stad met een grote aantrekkingskracht op toeristen, ook Amerikaanse, die niet alleen bewondering hebben voor architectuur, maar nog meer voor de kunstenaars die in Oostende verbleven. We denken aan James Ensor, Raoul Servais en Leon Spilliaert, die allen zijdelings aan bod komen in dit spannende verhaal. Ook de populariteit van de televisiereeks The Walking Dead, waarin de mensheid ten onder gegaan is aan een zombieplaag, is de Gentenaar niet ontgaan. Deze opeenstapeling van informatie wijst niet alleen op de actualiteit van het verhaal, dat zelfs een verwijzing naar de mysterieuze ‘kasteelmoord’ op Stijn Saelens bevat, maar maakt het ook geloofwaardig en zorgt ervoor dat de lezer zich kan inleven in de diverse personages.
Styx, die al jaren sukkelt met zijn heup maar te lamlendig is om er iets aan te laten doen, krijgt een nieuwe compagnon. Hij zit ermee verveeld dat de man van vreemde herkomst is en niet altijd geneigd blijkt om de regels die hij hem oplegt na te leven. Ze zijn op zoek naar een seriemoordenaar, de Stuffer genaamd, die jonge vrouwen van hun ingewanden ontdoet, ze opvult met zand en op bekende plaatsen in de binnenstad van Oostende tentoonstelt. Styx, die nogal eigengereid is en vaak zonder zijn compagnon de hort op gaat, heeft niet alleen last van zijn heup. Zijn huwelijk staat op springen, zijn corrupte levenswandel begint hem op te breken en als hij eindelijk de seriemoordenaar weet te ontmaskeren en te arresteren, wordt hij door de Stuffer neergeknald. Iedereen denkt dat Styx is overleden en er wordt een vervanger aangesteld om het onderzoek verder te zetten. Die weet echter niet dat Styx nog niet helemaal dood is. Het desintegratieproces van zijn lichaam zet wel in, maar voorlopig functioneert alles nog, al speelt zijn heup hem ook als zombie steevast parten. Als ondode zet hij zijn onderzoek echter gewoon verder, en zijn toegewezen compagnon, die het meteen aanlegt met zijn vrouw, blijkt nu van grote waarde om de seriemoordenaar te vatten.
Zo weet Dhooge, zelfs met het zombiegegeven, een van verbeelding uitbarstende thriller neer te pennen die vlot leest en uitermate spannend is. Het verhaal zit vol onverwachte wendingen, mooie sfeerbeelden, een ode aan Oostende en zijn kunstenaars en het zit bovendien zeer slim in elkaar. Een vervolg kan niet uitblijven, en Dhooge kondigt de opvolger dan ook zelf aan op de allerlaatste pagina. Laat Styx II maar komen. [Patrick Bruneel] / 2014-09-15 / Copyright (c) Vlabin-VBC
Recensie Biblion
Dit eerste deel van de fantasy-thrillertrilogie speelt zich af in Oostende. De corrupte hoofdinspecteur Raphaël Styx is veertig en uitgeblust. Hij 'voelde zich de laatste jaren in permanente ramadan: kregelig, prikkelbaar en dodelijk vermoeid.' Tijdens het onderzoek naar de seriemoordenaar 'de Stuffer', die zijn slachtoffers vult met zand, opzet en als standbeelden tentoonstelt, wordt Styx doodgeschoten. Maar dan gebeurt het onwezenlijke: Styx herrijst als zombie uit het rijk der doden en zet het onderzoek voort, vastberaden om zijn moordenaar te vinden... Het boek leest vlot, is spannend en meeslepend en is met veel humor in een surrealistische setting geschreven. Dit deel is op zich een afgerond verhaal, maar de avonturen van Styx worden vervolgd in 'Styx II'. De bekende Vlaamse misdaadauteur Bavo Dhooge (1973) schreef reeds een zeventigtal boeken en won vele prijzen, waaronder de Schaduwprijs voor het beste Nederlandstalige thrillerdebuut, de Diamanten Kogel en de Hercule Poirotprijs. De prestigieuze Amerikaanse uitgeverij Simon & Schuster zal begin 2015 de 'Styx'-reeks uitgeven. Normale druk. - Drs. M.F. van Klinken
Recensie Out of this World
Oostende, koningin der badsteden, wordt geteisterd door een seriemoordenaar die door de pers de Stuffer genoemd wordt. Hij vermoordt jonge vrouwen uit de zorgsector, ontdoet hun lichamen van de ingewanden en vult die op met zand, waarna hij de lijken, soms zonder hoofd of ledematen, als standbeelden plaatst op openbare pleinen en zo. Zo lok je natuurlijk geen toeristen! Dat vindt hoofdinspecteur Raphaël Styx ook, dergelijke grappen kan hij missen als kiespijn. Styx is 40, heeft enorme last van artrose maar schrik om een nieuwe heup te laten plaatsen. Hij is gehuwd met Isabelle en heeft een irriterende puberzoon, zijn lastig karakter clasht dan ook regelmatig met beide. Styx is bovendien agressief en incasseert regelmatig wat corrupt zakgeld. Hij drijft een verdachte in het nauw en wordt neergeschoten. Tot zijn verbazing ontwaakt Styx in het Oostende van Leopold II. Verward dwaalt hij rond en keert terug in zijn eigen tijd met het besef dat hij dood is en herrezen als zombie maar zich ten volste bewust van zijn eigen identiteit. Er komt geen verklaring, Styx aanvaardt gewoon met tegenzin zijn nieuwe bestaan, ook het feit dat hij via een oud zakhorloge soms terugkeert in de tijd en conversaties heeft met Delvaux en Marvon Gaye! Hij wil wraak op zijn moordenaar maar als zombie brengt dat problemen mee. Hij rot langzaam weg, verliest soms een lichaamsdeel, begint ook te stinken en een drang te ontwikkelen naar rauw vlees en zo. Noodgedwongen contacteert hij zijn jongere collega, Joachim Delacroix, een Congolese dandy en levensgenieter die zowat zijn tegenpool is, maar nu ook zijn opvolger. Die heeft het natuurlijk lastig met het aanvaarden van de levende dode, en bovendien een oogje op diens ‘weduwe’. Het bizarre duo hervat de jacht op de psychopaat, vooral als deze op Isabelle uit it. Een typische Bavo Dhooge mix van harde actie, griezel en zwarte humor, maar ook menselijk inzicht want de nieuwe Styx wordt menselijker dan hij was toen hij nog leefde. Een verhaal tegen sneltreinvaart, heel degelijk gesitueerd in een stad die Bavo goed verkend heeft. Wat de verandering van de dode Styx in een zombie teweegbracht, en wat de tijdsverschuivingen en vaak surrealistische dialogen betreft via het oude horloge, dat zullen we allicht ontdekken in ‘Styx 2’ waar de auteur nu aan werkt. Deze eerste ‘Styx’ verschijnt ook in vertaling bij de prestigieuze uitgeverij Simon & Schuster in New York! Lezen maar, niemand kan zich bij deze superieure genremix vervelen.
Eddy C. Bertin (5)
Recensie Banger Sisters
Een uitstekende recensie van 'Styx' op Banger Sisters.
Styx is een beetje uitgeblust op alle fronten. Thuis heeft hij problemen met zijn zoon en vrouw, zijn gezondheid kwakkelt en op het werk vlot het ook al niet. De seriemoordenaar ‘De Stuffer’ is alweer aan zijn derde pronkstuk toe, een vrouw opgevuld met zand geposeerd neergezet op het strand, en Styx heeft nog geen enkele aanwijzing wie de dader is.
Hij heeft een hekel aan zijn nieuwe, jonge collega Delacroix die met zijn levensstijl van genieten en opvallend gekleurde kledij het tegenovergestelde is van de donkere, piekerende Styx.
Maar wanneer Styx per ongeluk met de Stuffer geconfronteerd wordt, betekent dat zijn dood. Op onverklaarbare wijze keert hij terug als zombie en daardoor kan hij niet anders dan de hulp van Delacroix inroepen.
Ik ben al lang een groot fan van Dhooge door zijn vlotte no-nonsense schrijfstijl, het scheppen van de meest hilarische situaties, zijn absurde fantasie en aparte figuren. Hij steekt in mijn ogen ver boven het gemiddelde van de Nederlandstalige schrijver uit. Ook nu weer heeft Dhooge me niet teleurgesteld en zelfs voor de zoveelste keer aangenaam verrast.
Van zijn zombieversie moest ik zowel gruwen – hij rot aan alle kanten weg en er is maar één oplossing om dit te stoppen – als dat ik medelijden voelde voor de arme ‘man’. Dhooge geeft het zombie-zijn een geheel unieke en eigen invulling die het waarheidsgehalte opkrikt.
Het was vechten met mijn man om wie er verder mocht lezen in het boek, dat zegt ook al veel, en mijn man is een nog grotere criticus dan ik.
Voor Styx kun je in het begin weinig begrip opbrengen en toch zul je hem mogen, zeker als zombie, waar hij menselijker en gevoeliger is dan toen hij nog leefde. Maar al mag je de vent niet, dan nog roept hij respect op en vind je het een intrigerend figuur om te volgen. Ook de flamboyante Delacroix is een leuk personage.
Het was voor mij extra prettig om dit boek te lezen, aangezien het zich afspeelt in Oostende, waar ik geboren ben en na omzwervingen weer woon. Ik zag alle plaatsen dus goed voor me en herkende ook (na kunstgeschiedenis te hebben gevolgd) al mijn favoriete schilders die de revue passeerden. Fantastisch hoe Dhooge het realistische en surrealistische, het hedendaagse en het verleden, tijdreizen en detectivewerk verweefde tot volkomen aannemelijke scenario’s, en niet te vergeten: doorspekt met gevatte humor.
Styx roept om meer avonturen en gelukkig komt er een tweede deel: ‘Styxmata’, mei 2015.
Ik kan niet wachten om meer te lezen over Styx. Voor mijn part mogen er nog veel meer delen volgen, dus hup Bavo Dhooge, vergeet de gekwelde Styx niet en laat hem nog lang in ‘leven’.
Het boek zal ook in Amerika verschijnen en dat is meer dan terecht! Ik hoop dan ook ten zeerste dat er eveneens een film van gemaakt wordt. Sommigen weten dat ik behoorlijk kritisch uit de hoek kan komen in mijn recensies, maar dit boek verdient van mij een tien op tien!
(Mel Hartman)